Ulica Kondratowicza w Warszawie

Ulica Ludwika Kondratowicza była jedną z głównych arterii komunikacyjnych, łączących dzielnice północno-wschodniej Warszawy z Centrum poprzez wprowadzenie dwóch stacji II linii metra. Przed przebudową ulica, mimo wielousługowego charakteru i dużego potencjału nie odpowiadała na potrzeby mieszkańców, była ulicą tranzytową i niezagospodarowaną. Projekt przebudowy obejmował głównie zmiany proporcji, kształtu, reorganizacji ruchu, uporządkowania obszarów zieleni i wprowadzeniu dodatkowych istotnych funkcji wzdłuż ulicy Kondratowicza. Projekt zakładał stworzenie atrakcyjnej wizualnie, bezpiecznej przestrzeni z dużą ilością zieleni, wśród której mieszkańcy będą mogli się integrować i realizować aktywności typowe dla spędzania wolnego czasu w okolicy domu. Ulica Kondratowicza przestała być arterią komunikacyjną, została wyciszona i stała się bardziej kameralną wypełnioną funkcjami publicznymi miejską ulicą na całym jej odcinku. Zwężenie pasów drogowych skutkowało poszerzeniem przestrzeni dla ruchu pieszego i rowerowego oraz spowolnieniem ruchu kołowego a w efekcie jego ograniczeniem.

‍