Projektowany budynek Muzeum Książąt Lubomirskich to współczesny miejski pałac o otwartej, swobodnej strukturze.
Rytmiczne podziały, silnie zarysowane porządki, wyważone proporcje są współczesnym wyobrażeniem klasycznej miejskiej rezydencji. W miejscu dziedzińca Pałacu Kolekcji Lubomirskich, miejsce zajęła przestrzeń magazynowania zbiorów – serce zgromadzonej kolekcji. Masywne, utkane z drobnych kamiennych bloków ściany piętrzą się misternie tworząc wraz z otworami okiennymi wyraźną gradację struktury, tradycyjny, niemal klasyczny porządek ujęty w swobodną kompozycję. Rytm otworów początkowo odczytywany jako jednorodny, rygorystyczny okazuje się uwolniony od matematycznej siatki, tworzący nieregularny, lecz dążący do harmonii rysunek. Minimalistyczny detal oraz zestawienie z przeziernością i lekkością szklenia nadaje budynkowi zdecydowanie współczesny charakter inspirując refleksję nad wpływem tradycji na współczesność oraz ciągłością w architekturze i sztuce.
kultura
transformacje i dziedzictwo
użytecznośc publiczna
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
2018
2027
Wrocław
10455
m2
w trakcie realizacji
I nagroda w Otwartym Międzynarodowym Konkursie na opracowanie koncepcji architektoniczno-urbanistycznej siedziby Muzeum Książąt Lubomirskich we Wrocławiu
Szczepan Wroński, Krzysztof Budzisz, Anna Dobek-Lenczewska, Anna Majewska-Karolak, Marcin Jurusik, Michał Czerwiński, Tomasz Burno, Maciej Gruszecki, Michał Sokołowski, Karolina Reguła, Krystian Tomczyk, Katarzyna Starzyńska, Emil Kotowski, Marcin Kruk, Agnieszka Radziszewska