Konopacka

Bezpośrednim odniesieniem do nowoprojektowanej części obiektu jest typologia miejskiej kamienicy z atrakcyjnym, „żyjącym” parterem, na którym zlokalizowane będą usługi. Zachowana na przedmiotowej działce oficyna reprezentuje typowe rozwiązania architektoniczne dla okresu jej powstania oraz miejsca, czyli Nowej Pragi przełomu XIX/XX wieku. Jej względnie wysoka wartość i niezaprzeczalna konieczność zachowania związana jest więc nie tyle z wyjątkowością detali architektonicznych, czy też rozwiązaniami przestrzennymi, ale faktem, że jest jednym z nielicznych świadków wczesnego etapu historii ulicy. Architektura obiektu kształtowana jest przez duże, współczesne w formach otwory okienne oraz okazałe witryny, które zapewnią dobre doświetlenie pomieszczeń i jednocześnie pozwolą na stworzenie lekkiej struktury elewacji. Celem takiego rozwiązania jest złamanie monotonii pierzei, obecnie całkowicie modernistycznej i nawiązanie do stanu sprzed 1939 kiedy zabudowa ulicy Konopackiej była mocno zróżnicowana. Układ okien odzwierciedla układ pomieszczeń w obiekcie, które poprzez swoją powtarzalność tworzą spokojny, rytmiczny rysunek fasady, wpisujący się w uporządkowany charakter historycznej zabudowy.

‍