Europejskie Centrum Filmowe Camerimage w Toruniu

Koncepcja Europejskiego Centrum Filmowego Camerimage to wizja przestrzeni inspirującej do doświadczania i poszukiwania nowych ujęć otaczającej rzeczywistości. Przestrzeni integracji, wymiany; dzielenia się refleksjami, obserwacjami, twórczością. Przestrzeni animującej bogaty program kulturalny i rekreacyjny dla szerokiego grona odbiorców lokalnych i ponadlokalnych społeczności. W ten sposób stanowić ma godną oprawę dla realizacji ważnych funkcji i misji Festiwalu sztuki filmowej jako platformy twórczej wymiany, dialogu, poszukiwania eksploracji, inspiracji. Koncepcję stworzono w poszukiwaniu formy najpełniej współgrającej i wyrażającej wartość zaistnienia w planowanej lokalizacji Europejskiego Centrum Filmowego Camerimage. Prezentowana wizja ma oferować atrakcyjną, zrównoważoną koncepcję rozwoju przestrzeni na pograniczu tkanki średniowiecznego miasta i powojennej substancji, zintegrowaną z zielonym, bulwarowym założeniem parkowym, okalającym śródmieście Torunia. Pożądana równowaga między historyczną ciągłością – kontynuacją a budowaniem nowych perspektyw i ujęć otaczającej rzeczywistości inspirować ma nowe, twórcze, krytyczne i śmiałe wizje przyszłości. Układ zabudowy wyrasta z tkanki średniowiecznego miasta. Współtworzy sieć wielofunkcyjnych placów i skwerów połączonych z parkowymi terenami od zachodu i północy. Kształtuje reprezentacyjne, urbanistyczne wnętrze w centralnej części działki – integrując bogaty program całego kompleksu centrum filmowego z otaczającymi obiektami kultury. Układ przestrzenny kontynuuje i wzmacnia istniejącą sieć wielowarstwowych powiązań – widokowych otwarć, urbanistycznych akcentów i dominant. Forma odbierana z przyległych obszarów (z kierunków północnego i zachodniego) stanowić ma godną przestrzenną oprawę – wprowadzenie (bramę) do najstarszej części miasta. W widokach od południa i wschodu zaś harmonijnie i nieinwazyjnie wkomponowuje się w perspektywy średniowiecznych ulic i widokowych otwarć. Jawić się ma jako współczesna, elegancka forma mediująca między średniowieczną tkanką a 20-wieczną, powojenną strukturą rozporoszonych w zielonym krajobrazie, wolnostojących brył. Zaproponowane gabaryty korespondują z gabarytami (wysokościami) budynków w bezpośrednim otoczeniu. Uwzględniono uwarunkowania związane z ochroną krajobrazową sylwety starego miasta – obszaru wpisanego na listę UNESCO – ujętych również w lokalnym prawie określającym kierunki zagospodarowania przestrzennego. Sam zespół obiektów ECFC poprzez szereg wielopoziomowych – wewnętrznych i zewnętrznych przestrzeni, tarasów i otwarć widokowych, oferuje atrakcyjne, dalekie i bliskie perspektywy, kadry i ujęcia otoczenia.

‍