Budynek Uniwersytetu Warszawskiego

Przyjęta forma architektoniczna budynku jest przetworzeniem typologii otoczenia urbanistycznego na strukturę przestrzenną wnętrza budynku. Czworoboczny wieniec rozmieszczonych obwodowo głównych sal dydaktycznych wyznacza ramę kwartału oraz przestrzeń wewnętrzną o swobodnej aranżacji, wypełnioną wspólnymi aktywnościami. W ten sposób strefy “aktywne” o zróżnicowanym natężeniu wypełnią maksymalnie dużą część budynku, a jego wnętrze stanie się kolejnym elementem systemu istniejących wnętrz i placów Mariensztatu. Wewnętrzny plac - agora, powtórzony jest na każdej z kondygnacji nadziemnych. Na poziomach dydaktycznych (+1, +2) przestrzeń wewnętrzną kwartału wypełniają wymieszane, przenikające się strefy nauki i pracy: pokoje, gniazda, dziuple, częściowo w przeszklonych boksach, a częściowo otwarte. Wszystkie kondygnacje są perforowane kilkoma atriami integrującymi się wizualnie w pionie.

‍