Projekt rozbudowy istniejącego zespołu budynków Wielkopolskiego Centrum Onkologii o budynek Amulatoryjnej Onkologii Profilaktyki, Diagnostyki molekularnej i Obrazowej przy ul. Garbary w Poznaniu

Budynek Wielkopolskiego Centrum Onkologii wprowadza wielowymiarowe powiązania z otaczającą przestrzenią miejską, tworząc nowy, spójny kwartał zabudowy. Harmonijnie integruje się z istniejącą tkanką urbanistyczną, kontynuując pierzeje ulicy i nawiązując zarówno do historycznego, jak i współczesnego kontekstu architektonicznego. W bezpośrednim sąsiedztwie obiektu znajdują się cenne zabytki, które stanowią istotny punkt odniesienia dla nowej zabudowy.

‍

Elewacja o rytmicznych podziałach i silnie zarysowanych porządkach, odwołuje się do otaczających go historycznych obiektów. Projektowane Centrum Onkologiczne z kładką oraz istniejący Szpital Wielkopolskiego Centrum Onkologii, tworzą bramę ulicy Garbary, otwierającą się w kierunku Starego Miasta.

‍

Budynek zakończono dachem mansardowym, który pozwala nie tylko na subtelne dostosowanie się do skali otaczającej zabudowy, ale także nadaje obiektowi wyrazistość i charakter w kontekście jego eksponowanej lokalizacji. Bryła zyskuje estetyczną spójność z historycznymi formami architektonicznymi w okolicy; jednocześnie wyróżnia się na tle innych obiektów stanowiąc istotny punkt w panoramie miasta.

‍

Nowy szpital tworzy spójny, funkcjonalny mikroświat o klarownej strukturze przestrzennej. Wnętrze obiektu zostało starannie zaprojektowane z podziałem na strefy dedykowane pacjentom zdrowym, powracającym, dzieciom oraz personelowi. Takie rozwiązanie gwarantuje intuicyjne poruszanie się po budynku, wysoki komfort użytkowania oraz bezpieczeństwo wszystkich korzystających z obiektu. Układ funkcjonalny skupia się wokół centralnego trzonu, który obejmuję klatkę schodową, dwie przelotowe windy szpitalne, blok toalet oraz szachty instalacyjne. Struktura budynku pozwala na swobodne kształtowanie układu pomieszczeń w obrębie różnych bloków funkcjonalnych, zapewniając dużą elastyczność w aranżacji przestrzeni.  

‍

Główne wejście do budynku zaplanowano od strony ulicy Garbary, prowadząc do przestronnego holu, który umożliwia czytelne oznakowanie wejść dla różnych grup pacjentów. Funkcje dedykowane pacjentom rozmieszczono na trzech pierwszych kondygnacjach, podczas gdy wyższe piętra przeznaczono wyłącznie dla pracowników. Projektowany budynek zostanie połączony za pomocą łącznika nadziemnego znajdującego się na kondygnacji +2.

‍

Zwarta, funkcjonalna bryła budynku oraz zastosowanerozwiązania technologiczne czynią budynek ekologicznym, z niskim ślademwęglowym i minimalnymi kosztami eksploatacji. Kompaktowy kształt obiektuskutecznie ogranicza straty ciepła, a starannie dobrane materiaływykończeniowe, charakteryzujące się wysoką trwałością i odpornością nauszkodzenia, gwarantują stworzenie przestrzeni o najwyższej jakości. Dziękitemu potrzeba przeprowadzania prac remontowych i konserwatorskich jestograniczona do minimum‍.

‍